Historia i pochodzenie Aloesu : Aloes zwyczajny pochodzi z Afryki, rośnie też na Wyspach Kanaryjskich,Antylach i w okolicach Morza Śródziemnego . W Polsce uprawia się głównie aloes w warunkach domowych lub na większą skale w szklarniach.
Aloes w warunkach naturalnych jak i w szklarniach osiąga wysokość do około 1 metra. Korzenie aloesu są cylindryczna z których wyrasta prosta łodyga która rozgałęzia się w górnej części. U podstawy łodygi często wyrastają odrosty które służą do rozmnażania rośliny.
Liście są kształtu mieczowatego, górna część jest nieznacznie wklęsła, a dolna nieco wypukła, na brzegach ma małe kolce, są mięsiste, zielone, pokryte woskowym nalotem. Liście obejmują łodygę pochwiasto.
Aloes uprawiany w szklarniach czy w warunkach domowych bardzo rzadko, wypuszcza pędy kwiatowe, które zakończone są groniastymi kwiatostanami, z licznymi drobnymi kwiatami na krótkich szypułkach z zielonymi przylistkami i pomarańczowymi płatkami. Uprawiany nasion raczej nie wydaje.
Jako ciekawostkę można podać, że starożytni Egipcjanie nad drzwiami domów wieszali aloes aby panował dobrobyt i zdrowie. Królowa Kleopatra oraz Nefretiti używały aloesu do pielęgnacji swojego ciała.
Natomiast Mahometanie wieszali - jako świadectwo odbytej pielgrzymki do Mekki.
Wówczas stosowano go powszechnie w lecznictwie jako środek na wszelkie dolegliwości brzuszne i choroby weneryczne. W Afryce aloes był używany do mycia jako środek chroniący przed nadmiernym poceniem się, oparzeniami słonecznymi i zmarszczkami.
Aloes skład i działanie
Liście aloesu zawierają antraglikozydy (aloinę), żywice, sole mineralne (molibden,cynk,miedź ), kwasy organiczne,witaminy(tiamina,biotyna),substancje białkowe, polisacharydy (o charakterze śluzu) i tzw. stymulatory biogenne, które obniżają poziom cukru i cholesterolu przyspieszają przemianę materii i regenerują tkanki.
Świeże liście aloesu, oraz wyciśnięty z nich sok zawierają wielocukry i połączenia białkowe o konsystencji śluzowej, wśród nich aloektynę, podstawowy związek leczniczy.
Aloes zastosowanie w lecznictwie domowym
Aloes ma właściwości bakteriobójcze i regenerujące. Należy do leków silnie przeczyszczających, pobudza także wydzielanie żółci.
Stosuje się go przy skazie wysiękowej,wrzodach, łuszczycy,chorobie gośćcowej,cukrzycy,dychawicy oskrzelowej,miażdżycy,zaburzeniach hormonalnych i chorobach oczu oraz w stomatologii w przyzębicy i zapaleniu dziąseł.
Świeże liście aloesu, a także sok są używane do sporządzania wielu preparatów takich jak syropy, wyciągi na winie, mazidła, maści, płyny, i inne.
Preparaty z aloesu stosowane są doustnie, zewnętrznie, podskórnie, w licznych schorzeniach, m, in, w nieżycie żołądka i jelita, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, wrzodzie żołądka i dwunastnicy, kurczach mięśni, nerwobólach, bólach stawów na tle reumatycznym.
Zewnętrznie preparaty są używane – przeciw oparzeniom, owrzodzeniom, pęknięciom skóry, ukąszeniom przez zwierzęta i owady, wysypkom, odleżynom, świądowi i innym.
Aloes składniki aktywne i właściwości
Aloes zawiera około 75 aktywnych składników które działają na nasz organizm w pozytywny sposób: enzymy, witaminy, cukry, minerały, saponiny, kwas salicylowy, aminokwasy.
Aloes zawiera między innymi takie witaminy jak : A, E i C które są przeciwutleniaczami, witaminę B12, kwas foliowy, biotyna, tiamina ...
Enzymy: fosfataza alkaliczna, amylazy, bradykinaza – działa przeciw zapalnie, katalaza, celulaza, lipaza, peroksydaza.
Aloes zawiera bardzo dużo minerałów: miedź, cynk, potas, magnez, wapń, chrom, selen, mangan. Które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu.
Zawiera wiele rodzajów cukrów prostych i złożonych (wielocukrów): Monosacharydy (glukoza, fruktoza) i ich pochodne. Polisacharydy – glukomannan który wspomaga odchudzanie, polimannozy. Mukopolisacharydy zmniejszają podrażnienia i uczulenia, przeciw działają powstawaniu cellulitu, nadają skórze elastyczność i młody wygląd. Acemannan jest izomerem D ma działanie przeciwwirusowe a nawet przeciwnowotworowe są również prowadzone badania w zastosowaniu leczenia HIV. Oraz zawiera wiele innych cukrów które wpływają pozytywnie na nasz organizm i są łatwo przyswajalne i niezbędne w prawidłowych reakcjach chemicznych w naszym organizmie.
Steroidy : Aloes zawiera między innymi 4 steroidy, kampesterol, cholesterol, lupeol, Beta-sitosterol - wszystkie te składniki działają przeciw zapalnie a lupeol dodatkowo przeciwbólowo, są również prowadzone badania pod kątem zwalczania nowotworu prostaty.
Hormony : auksyny i gibereliny, które pomagają między innymi w gojeniu ran i mają działanie przeciwzapalne.
Aloes zawiera również 20 z 22 niezbędnych do życia aminokwasów oraz 7 z 8 aminokwasów egzogennych. Zawiera również kwas salicylowy, który ma właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Saponiny które mają właściwości moczopędne, wykrztuśne, wzmagają wydzielanie śluzu, wzmagają procesy wchłaniania składników pokarmowych z jelit do krwi, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjne, pierwotniakobójcze, przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe.
Aloes postać leku
Na rynku aptecznym i kosmetycznym można dostać dziesiątki jak nie setki produktów z aloesem na różnego rodzaju choroby i dolegliwości zdrowotne oraz poprawiających naszą urodę i stan skóry.
Możemy również sami przygotować wiele preparatów do stosowania wewnętrznego jak i zewnętrznego ze świeżego aloesu wyhodowanego w domu na parapecie. Jeżeli mamy tylko szczepek to wystarczy zasadzić w doniczce i podlewać a wyrośnie nam piękny i okazały krzak aloesu z którego możemy przygotować między innymi:
W warunkach domowych liście aloesu, po umyciu w przegotowanej wodzie i przecięciu,mogą być przykładane na wszystkie rany,oparzenia i owrzodzenia skóry.
Na zmęczone oczy pomagają okłady z gazy nasączone sokiem aloesowym przykładane na powieki.
Wino aloesowe: można stosować na ogólne wzmocnienie. Liście z 3 letniej rośliny,nie podlewanej przez okres co najmniej 3 dni i przechowywane przez 5 dni w lodówce miażdżymy. Na każde 0,5kg miazgi daje się 0,5kg miodu i 2 szklanki wina (Bicaver lub Egri Burgundi). Mieszaninę pozostawia się w ciemności do przemacerowania przez 5 dni, a następnie cedzi, zlewa do butelek nie korkując zbyt mocno,i przechowuje w chłodnym i ciemnym miejscu.
Wino takie stosuje się przez 5 dni, 3 razy dziennie, po łyżeczce na 2 godziny przed posiłkiem.
Potem dawki można zwiększyć aż do 1 łyżki stołowej jednorazowo. Kuracja nie powinna trwać dłużej jak 2 miesiące w ciągu roku. Stosowanie jej wpływa na poprawę apetytu i ogólne wzmocnienie organizmu.
Winko aloesowe: 30 dag świeżych liści 2 – 3 letniej rośliny rozetrzeć na miazgę (np., zmiksować), dodać 50 dag miodu ( najlepiej majowego), zalać 700 ml czerwonego wina i 100 ml spirytusu, zlać do butelek z ciemnego szkła, zakorkować i zostawić na 5 dni w ciemnym, chłodnym miejscu.
Ponoć lepiej jest przyrządzić winko w ciemni lub przy czerwonym świetle, aby nie zniszczyć pewnych substancji aloesu, wrażliwych na światło słoneczne.
Winko można pić 3 razy dziennie po łyżeczce na 2 godziny przed jedzeniem i zwiększyć porcje stopniowo do łyżki 3 razy dziennie. Kuracja trwa 2 miesiące.
Znanych jest wiele przepisów na przygotowanie wina różnią się proporcjami składników, m, in, większej ilości wina i dodatku spirytusu. Stosowane jest w wielu schorzeniach, zwłaszcza we wrzodzie żołądka i dwunastnicy oraz owrzodzeniu jelita grubego.
Napar z aloesu – obrywa się większe liście najlepiej trzyletniej rośliny, myje i osusza, następnie wkłada do lodówki na 7 – 10 dni. Po tym czasie liście aloesu tnie się na mniejsze kawałki wkłada do termosu, dodaje po 1 łyżeczce liście szałwii, kwiatów nagietka lub liści babki lancetowatej, zalewa 1 ½ szklanki wrzącej wody, zamyka termos i odstawia na 1 godzinę. Napar można stosować do płukania jamy ustnej, gardła, przemywania przewodów nosa, obmywania sromu i odbytu, tamponowania, okładów na wrzody i rany oraz do wlewań doodbytniczych w zapaleniu odbytnicy i odbytu.
Miód aloesowy: liście aloesu miażdży się i na każde 100 g miazgi dodaje się 200 g miodu, po czym łagodnie ogrzewa do wrzenia, odstawia na 24 godziny i ponownie gotuje. Ciepły odsącza się przez sitko. Podaje po 1 łyżeczce 2 razy dziennie dzieciom powyżej 1 roku.
Miód aloesowy stosowany rano na czczo oraz 1 godzinę przed obiadem po 1 łyżeczce, ma działanie pobudzające na apetyt, przeciw nieżytowe i ogólnie wzmacniające. Wskazany jest dla dzieci, młodzieży i osób w wieku podeszłym.
Sok aloesowy stosowany po 2 łyżki 2 razy dziennie – rano i wieczorem łagodzi dolegliwości towarzyszące w zapaleniu stawów.
Biostymina – są to ampułki zawierające wodny wyciąg z liści aloesu, przygotowany według Piłatowa opracowany przez prof., J. Muszyńskiego. Podawana jest podskórnie dla dorosłych 1 ml – maksymalnie do 3 ml, dzieciom do lat 5 – 0,2 – 0,3 ml, starszym dzieciom do 0,5 ml. Okres leczenia – 30 – 50 iniekcji, po tym czasie przerwa od 3 – 5 tygodni. Przy astmie oskrzelowej lek przyjmuje się przez 10 do 15 dni po 1 do 1,5 ml dziennie, po tym okresie co drugi dzień. Przed stosowaniem należy skonsultować się z lekarzem. Przeciwwskazanie w przyjmowaniu to są ciężkie schorzenia układu krążenia – nadciśnienie, i nerek oraz ciąża zaawansowana.
Wyciąg glicerynowy z aloesu – liście przygotować tak jak na wino lub napar, 100 g liści przygotowanych, pociąć na kawałki wlać 100 ml wody, zmiksować dodać 150 ml gliceryny, niewiele soku z cytryny, i jeszcze raz zmiksować wszystko, odstawić na 24 godziny. Po tym czasie przecedzić na gęstym sitku, płyn zlać do butelki , przechowywać w lodówce. Można stosować jako środek kosmetyczny, jak również jako płyn po goleniu.
Uwaga!
Nie należy stosować aloesu w czasie ciąży,przy nadciśnieniu. Długotrwałe stosowanie może spowodować zaburzenia w ogólnej gospodarce sodu i potasu w organizmie,w wyższe dawki uszkadzają wątrobę.
Prześlij komentarz