Występuje w strefie umiarkowanej całej Europy i Azji. W Polsce jest rośliną pospolitą na niżu i terenach podgórskich, na suchych łąkach, ugorach, skrajach lasów, rzadziej jako chwast.
Dziurawiec zakwita około 24 czerwca ( św. Jana), stąd nazywany jest często zielem świętojańskim.
Żółte kwiatki potarte w palcach wydzielają krwistoczerwony sok. Z racji tej właściwości w niektórych dzielnicach Polski nosi on nazwę „krewki Matki Bożej”. Charakterystyczną cechą dziurawca jest występowanie na liściach drobnych punkcików o wyglądzie dziurek. Są to zbiorniki lotnych olejków, dzięki którym roślina ma przyjemny zapach i jest stosowana w lecznictwie.
Do celów leczniczych zbiera się ,niezdrewniałe, młode pędy z pączkami,rośliny ścina się w połowie wysokości i suszy, surowcem jest ziele.
Dziurawiec skład i działanie :
Najważniejszym związkiem jest czerwony barwnik-hiperycyna, poza tym garbniki (działające przeciw biegunkowo, bakteriostatycznie i przeciw krwotocznie ), flawonoidy (hiperozyd działający moczopędnie oraz rutyna i kwercetyna – uszczelniająca naczynia włosowate), olejek eteryczny, żywice, kwasy organiczne (kawowy,chlorogenowy i nikotynowy), cholina, pektyny, sole mineralne
(magnez), cukry oraz witaminy A i C. Nasiona zawierają hyperforynę o działaniu antybiotycznym.
Dziurawiec wykazuje działanie rozkurczające, ściągające, żołądkowe, moczopędne, uspakajające a stosowany zewnętrznie – przyśpiesza gojenie ran.
Dziurawiec w leczeniu domowym :
Zalecany jest i najczęściej stosowany w schorzeniach wątroby i przewodu pokarmowego, jak złe trawienie, nieżyty żołądka i jelit, niedokwaśność treści żołądka, stany zapalne dróg żółciowych, stany
skurczowe układu trawienia i dróg żółciowych,kamica żółciowa; także w stanach wyczerpania nerwowego, w nerwobólach, bezsenności, w bólach głowy. Obecność olejku i garbników działa przeciw zapalnie i ściągająco na błonę śluzową przewodu pokarmowego.
Sok dziurawcowy oraz wyciąg olejowy mogą być również używane zewnętrznie jako środki przyśpieszające gojenie wrzodów, ran i oparzeń.
Dziurawiec postać leku :
Olej z dziurawca : Kwiaty i pąki dziurawca 1 część, zalać 1 częścią spirytusu i 5 częściami oliwy lub oleju.
Odstawić aż wyparują płyny wycisnąć przez gazę olej jest barwy czerwonej. Można stosować na okłady, nerwobóle.
Napar z dodatkiem mięty : Łyżkę stołową kwiatu dziurawca i łyżeczkę liści mięty zalać szklanką wrzątku i zostawić pod przykryciem. Po 30 minutach odcedzić. Pić 2 -3 razy dziennie po szklance naparu.
Nalewka z dziurawcem: 10 dag kwiatów,pąków,liści dziurawca zalać ½ l spirytusu. Po upływie tygodnia przecedzić i wycisnąć przez gazę. Pić 2 razy dziennie po łyżeczce nalewki na ½ szklanki mleka lub wody. Można stosować do pobudzenia apetytu i uśmierzania bólów głowy na tle żołądkowym.
Winko dziurawcowe : Sporządzamy z 30 g dziurawca, 10 g drapacza i 1 cytryny pokrojonej w plastry, zalewamy 1 l białego wytrawnego wina gronowego. Po 14 dniach napój należy odcedzić,można dosłodzić cukrem (60 g -120 g). Pić 1 kieliszek przed obiadem.
Napar : 1 łyżka ziela dziurawca,1 łyżeczka ziela mięty,1 łyżeczka rumianku pospolitego zalać 2 szklankami wrzątku. Po 20 minutach odcedzić. Pić 3 razy dziennie po ½ szklanki przed posiłkiem.
Olej na oparzenia z dziurawca : 50 g świeżych kwiatów dziurawca zalać 200 g oleju roślinnego, ogrzewać na parze do chwili gdy kwiaty staną się kruche a płyn zabarwi się na czerwono. Odcedzić, zlać do buteleczek i przechowywać w chłodnym miejscu. Można stosować na oparzenia I i II stopnia,na odmrożenia i owrzodzenia żylakowe oraz na okłady do gojenia się skóry.
Napar poleca prof. Muszyński z mieszanki; 1 część ziela dziurawca,2 części ziela poziomki, 1 części liści maliny, 1 części liści mięty. Napar stosuje się na lepszą przemianę materii .
Napar z mieszanki :
100 g ziela dziurawca
250 g ziela lebiodki
50 g owoców dzikiej róży
1 łyżkę mieszanki zalać szklanką wrzątku po 20 minutach odcedzić. Podobne napoje można przygotować używając zamiast róży słodzonego soku z żurawin. Napar reguluje trawienie.
Sok ze świeżego stabilizowanego ziela dziurawca - Succus Hyperici jest gotowym preparatem handlowym, używanym podobnie jak napar w dawce do 30 kropli 2 -3 razy dziennie w kieliszku wody - na 1 godzinę przed jedzeniem.
Dziurawiec wchodzi w skład takich leków jak „Gastrogran”,”Normogran”,”Cholagoga” I i II,
„Herbagastrin”, „Hemostin”.
Mieszanka na przemianę materii według profesora Jana Muszyńskiego
ziele dziurawca 20 g
liść poziomki 20 g
kwiat bzu czarnego 10 g
ziele mięty 10 g
Napar. Przygotować naparz 1 – 2 łyżek mieszanki na szklankę wody. Pic 2 – 3 szklanki dziennie.
Olejek z dziurawca :
6 łyżek stołowych świeżych kwiatów dziurawca miażdżymy lekko, aż pokarze się czerwonawy sok, zalewamy w słoju 1/2 litra oliwy z oliwek i pozostawiamy na słońcu przez 10 dni ( oliwa nabierze wtedy czerwonego koloru). Do słoja dokładamy taką samą co poprzednio porcję zmiażdżonych kwiatów dziurawca. Czynność tę powtarzamy co 10 dni jeszcze 3 – 4 razy, dopóki oliwa nie zrobi się ciemnoczerwona.
Olejek z dziurawca ma bardzo szerokie zastosowanie. Leczy zaburzenia pracy żołądka, stany zapalne narządów wewnętrznych, zapalenie żył i stawów, pod jego wpływem mijają kolki, sprzyja szybkiemu zamykaniu się ran i wrzodów, koi bóle spowodowane oparzeniami skóry.
Mieszanka dla kobiet w okresie przekwitania :
50 g ziela dziurawca
50 g liści ruty
25 g rumianku
25 g malwy czarnej
1 łyżkę mieszanki ziół zalać 1 szklanką wrzącej wody naparzać pod przykryciem 15 minut, przecedzić. Wypić wieczorem cały napar w przypadku tzw, ‘ uderzeń do głowy’ u kobiet w okresie przekwitania.
Mieszanka na wątrobę :
50 g ziela dziurawca
25 g robinii akacjowej
25 g ziela krwawnika
25 g ziela rzepiku pospolitego
25 g mięty pieprzowej
Zioła zmieszać i 1 ½ łyżki mieszanki ziół wsypać do termosu zalać 2 szklankami wrzącej wody, zakręcić i odstawić na 1 godzinę. Pić po 2/3 szklanki naparu 2 razy dziennie przed jedzeniem, jako napar pobudzający czynność wątroby i żółciopędny, poprawiający trawienie i przyswajanie pokarmów.
Uwaga!
Kuracji dziurawcowych nie wolno prowadzić dłużej niż przez 3 miesiące.
Dziurawca nie należy stosować latem, przy dużym nasłonecznieniu,gdyż mogą wówczas wystąpić oparzenia skóry.
Prześlij komentarz