Mięta – bylina wytwarzająca liczne łodygi. Dorasta do jednego metra wysokości. Liście ma po brzegach piłkowane.
Kwiaty koloru liliowego. Liście zbiera się w czasie kwitnienia od czerwca do sierpnia.
Dobrze znane ziele, o silnym zapachu balsamicznym.
Rośnie dziko w miejscach wilgotnych, nad brzegami rzek, strumieni, w rowach, a także w ogrodach. Zawiera olejek eteryczny mentolowy, garbniki, kwasy organiczne, związki pektynowe, sole mineralne.
Składniki:
świeżo zebrane liście mięty
1 litr 70 % wódki zrobionej ze spirytusu i przegotowanej wody
Wykonanie:
Wedle najdawniejszych receptur nalewkę miętową robiono, zalewając suchą miętę wódką ( 60 %) zrobioną ze spirytusu. Dodawano cukier.
Nalewka taka miała jedną poważną wadę, gdyż była mętna i miała brzydki nieapetyczny kolor.
Nowszy sposób to świeżo zebrane młode liście miętowe ( dwie duże garście ) zalać litrem wódki ( 70 %) zrobionej ze spirytusu.
Słój szczelnie zamknąć i odstawić na jeden miesiąc w miejsce ciepłe ale nie słoneczne. Po tym czasie zlać i przefiltrować nalewkę. Nalewkę rozlać do butelek i szczelnie zakorkować.
Jeszcze inny sposób i bardzo łatwy to kilka kropli olejku miętowego dodać do litra wódki ( 45 %) z dodatkiem łyżeczki kwasku cytrynowego. Nie wydaje się jednak, aby można było mówić, że jest to prawdziwa nalewka.
Działanie:
Nalewka miętowa działa łagodząco na bóle, i silnie pobudzająca do czynności niemal wszystkie części organizmu.
Była i jest używana przy dolegliwościach żołądkowych: niestrawnościach i wzdęciach, na które rzeczywiście pomaga.
Dawkowanie:
Nalewkę stosuje się od pięciu do dwudziestu pięciu kropli na łyżeczkę do herbaty cukru lub mały kieliszek przegotowanej ciepłej wody w razie potrzeby.
Prześlij komentarz