Nowe artykuły

poniedziałek, 22 maja 2017

Nalewka tatarakowa – ajerowa

Nalewka tatarakowa
Tatarak – różnorodnie nazywany: kalmus, łobuzie, lepich, ajer, szczwar, szuwar, tatarskie ziele.
Roślina wieloletnia wytwarzająca podziemne, czołgające się, obłe kłącza.
Szablowate liście osiągają do jednego metra wysokości.
Niepozorne kwiaty zebrane są w kolby wyrastające na szczycie pędu.

W naszym klimacie nigdy nie tworzą owoców. Roślina charakteryzuje się  intensywnym aromatycznym zapachem.

Występuje na brzegach wód, na bagnach i wilgotnych łąkach.
Kłącze zbiera się wczesną wiosną, zanim tatarak wypuści liście.

Po oskrobaniu kłącza z pierwszej warstwy tkanki okrywającej kroi się w kostkę i suszy.


Składniki:

150 g suszonego kłącza tataraku
1 litr 70 % wódki zrobionej ze spirytusu i przegotowanej wody
100 g jasnego płynnego miodu pszczelego

Wykonanie:

Sto pięćdziesiąt gramów suszonego i pokruszonego kłącza tataraku wsypać do słoja i zalać litrem 70% wódki  zrobionej ze spirytusu i przegotowanej wody.
Postawić w słonecznym miejscu na sześć tygodni, codziennie wstrząsając słojem. Po tym czasie płyn zlać filtrując przez bibułę filtracyjną.
Dodać sto gramów jasnego płynnego miodu pszczelego, dobrze wymieszać i pozwolić nalewce postać przez miesiąc w słonecznym miejscu.
Zlać do butelek, trzymać w miejscu chłodnym i ciemnym przez 6 miesięcy.

Działanie:

Działa wzmacniająco na żołądek, powoduje zwiększone wydzielanie soków żołądkowych, przeciwdziała niestrawności, potęguje apetyt. Dobrze działa w leczeniu zapalenia oskrzeli i zatok. Wzmacnia układ nerwowy i aktywizuje pracę mózgu. Pomaga w bólach kości, chorobach pęcherza i nerek.

Dawkowanie:

Pić trzy razy dziennie po trzydzieści kropli na niewielką ilość przegotowanej ciepłej wody.

Prześlij komentarz

 
Copyright © 2014 Zioła dobre na wszystko.