Lukrecja - Lukrecja gładka, słodnia (Glycyrrhiza glabra L.)

Korzeń lukrecji znany był już w Chinach przed tysiącami lat,uważano że posiada magiczną moc. Lukrecja była wysoko ceniona w medycynie chińskiej. Cesarz Shen Nung około 3000 lat p.n.e. zaliczał ją do roślin leczniczych.

Do Europy środkowo-zachodniej lukrecja została sprowadzona przez benedyktynów, którzy uprawiali ją w ogrodach przyklasztornych od XV wieku.

Lukrecja jest rośliną wieloletnią,uprawianą. Liście jej podobne są do liści akacji, owocem jest strąk, niebieskawo fioletowe kwiatki zebrane są w długie grona.

Charakterystyczny jest gruby, rozgałęziony korzeń, od którego rozchodzą się tzw. rozłogi, są to podziemne łodygi z których wyrastają nowe rośliny.

Korzeń ma barwę żółtą i przysłowiowo słodki smak „słodki jak lukrecja”. Lukrecja powinna być uprawiana w miejscach osłoniętych od wiatru w ziemi żyznej o dużej zawartości wapnia i wilgotnej.

Surowcem zielarskim jest korzeń z rozłogami. Jest cennym surowcem leczniczym. Po okorowaniu i wysuszeniu ma żółty kolor, jest bezwonny i bardzo słodki dzięki zawartym w nim trójterpenoidzie, glicyryzynie.
Związek ten jest o 50 razy słodszy od zwykłego białego cukru,jest głównym składnikiem aktywnym ekstraktów otrzymywanych z korzenia lukrecji.

Surowcem jest okorowany korzeń z rozłogami.

Co zawiera lukrecja - skład i działanie :

Korzeń lukrecji zawiera saponozyd (glicyrynę), flawonoidy,substancje goryczowe, żywice, ślady olejku lotnego, kwasy organiczne. Działa wykrztuśnie, rozkurczowo i przeciwzapalnie.

Lukrecja zastosowanie w lecznictwie domowym :

Korzeń stosuje się w nieżytach górnych dróg oddechowych, łagodzi kaszel połączony z silnym zaflegmieniem płuc – szczególnie u dzieci i osób starszych.
W chorobie wrzodowej żołądka, dwunastnicy, stanach zapalnych przewodu pokarmowego, nadmiernym wydzielaniu soku żołądkowego, łagodzi współistniejące bóle skurczowe ( w tych stanach jest,oczywiście, tylko lekiem pomocniczym).
Często używany jest w mieszankach jako lek wspomagający,a także poprawiający smak.
Lukrecja postać leku :

Napar - 1 łyżkę korzenia lukrecji zalać szklanką wrzątku,zostawić po przykryciem na 20 minut. Odcedzić. Pić 3 -5 razy dziennie po łyżce stołowej naparu.

Napar z dodatkiem anyżu - 1 łyżkę korzenia lukrecji i 1 łyżkę anyżu zalać szklanką wrzątku,zostawić pod przykryciem 20 minut. Odcedzić. Pić 3 -5 razy dziennie po łyżce stołowej naparu.

Odwar z dodatkiem kruszyny - 1 łyżeczkę korzenia lukrecji i 1 łyżeczkę kory kruszyny zalać szklanką zimnej wody, gotować 15 minut, odcedzić. Pić 1 -3 razy dziennie po ½ szklanki odwaru.

Odwar - 1/3 łyżki rozdrobnionego korzenia lukrecji zalać 1 szklanka wody , gotować na wolnym ogniu pod przykryciem około 7 minut, odstawić na 15 minut, przecedzić.
Pić po 1 – 2 łyżki odwaru, 2 – 3 razy dziennie po jedzeniu, jako środek wykrztuśny i przeciwzapalny. Jeżeli do odwaru dodamy ½ łyżeczki Azulanu, możemy stosować do płukania jamy ustnej i gardła w stanach zapalnych.

Mieszanka ziołowa o działaniu immunologicznym – zmieszać w równych częściach rozdrobniony korzeń lukrecji
rozdrobnioną korę wierzby
liście bobrka trójlistkowego
liście maliny
melisę
miętę pieprzową
liście pokrzywy
szałwię
siemię lniane
ziele pięciornika gęsiego
ziele świetlika

Wszystkie składniki mieszanki dokładnie rozdrobnić na proszek. Sproszkowaną mieszankę ziół zmieszać z trzykrotnie większą ilością miodu lub powidła, dokładnie wymieszać. Stosować po 1 łyżeczce 2 razy dziennie, popijając mlekiem lub wodą.
Tak przygotowana mieszanka ziół z miodem ma działanie ogólnie wzmacniające i zwiększa odporność organizmu.

Mieszanka wykrztuśna
30 g rozdrobnionego korzenia lukrecji
10 g siemienia lnianego
10 g liści podbiału
10 g ziela miodunki
10 g ziela rdestu ptasiego
10 g ziela tymianku
10 g nasion kopru włoskiego

Zioła zmieszać i  2 łyżki mieszanki ziół zalać 2 szklankami wrzącej wody, naparzać pod przykryciem 30 minut, przecedzić. Pić w 3 – 4 porcjach w ciągu dnia między posiłkami.

Uwaga!
Przed stosowaniem lukrecji należy koniecznie zasięgnąć porady lekarskiej.