Mięta – Mięta pieprzowa, miętka czarna (Mentha piperita L.)

Mięta pieprzowa rozpowszechniona jest w strefie umiarkowanej całej Europy i Ameryki Północnej.

W Polsce występuje kilka dziko rosnących gatunków mięty, ale do celów leczniczych nadaje się jedynie mięta pieprzowa, uprawiana również do celów przemysłowych.

Często mylona z miętą dziko rosnącą, różnicę poznaje się łatwo po smaku liści, mięta pieprzowa ma smak chłodzący, a dzika szczypiący.

Liście i łodygi mięty pieprzowej są ciemnozielone,na dolnej stronie czerwonawo fioletowe, kwiaty drobne, fioletowe lub czerwonawe. Jest rośliną wieloletnią, ale powinna być przesadzana co 4 lata na nowe miejsce.

Należy ją uprawiać jedynie w miejscach słonecznych,otwartych o glebie żyznej, bogatej w próchnicę i wapń,wilgotnej.

Surowcem leczniczym są liście, podłużnie jajowate, długości do 5 cm, brzegiem ostro ząbkowane.

Liście zbiera się z roślin, które jeszcze nie rozkwitły, suszy możliwie szybko. Mięta po wysuszeniu ma intensywny,charakterystyczny zapach mentolowy orzeźwiający smak.

Surowcem są liście oraz ulistnione szczyty roślin.

Co zawiera mięta - skład i działanie :

Mięta zawiera olejki eteryczne (mentol, cineol, limonen, menton), pinen, sabinen, garbniki, żywice, pektyny, kwasy organiczne (octowy i walerianowy), flawonoidy, gorycze, prowitaminę A, witaminę C, rutynę i sole mineralne (potas, mangan, wapń, fosfor, magnez, sód, żelazo, cynk, bor, molibden i glin).

Mięta wykazuje działanie przeciwskurczowe, uspokajające, przeciwwymiotne, dezynfekcyjne, przeciwbólowe, pobudzające wydzielanie soków trawiennych, wiatropędne, żółciopędne, bakteriobójcze, jest środkiem poprawiającym smak i zapach.

Mięta zastosowanie w lecznictwie domowym :

Ziele mięty ma wielostronne zastosowanie, głownie przy zaburzeniach, trawiennych, a więc bólach brzucha, wzdęciach, zgadze, odbijaniu, nudnościach, braku łaknienia, w chorobach wątroby i dróg żółciowych, jako środek uspokajający,przy nerwobólach, bólach stawów i mięśni.

Zewnętrznie stosowana jest ,do płukania lub okładów w stanach zapalnych jamy ustnej, w zapaleniu okostnej, w bólach ucha, na bolesne obrzęki i owrzodzenia.
Mięta postać leku :

Kataplazm z dodatkiem nostrzyku. 2 łyżki liści mięty i 2 łyżki ziela nostrzyka zmieszać zalać wrzątkiem ½ szklanki. Rozparzone ziele zawinąć w płótno i przykładać pod ceratką na chore miejsce.

Napar z miętą - 1 łyżkę liści mięty zalać szklanką wrzątku,trzymać pod przykryciem 10 minut. Odcedzić. Pić 2 -3 razy dziennie po szklance płynu.

Mięta pieprzowa wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych i leków ziołowych; Cholagoga II, Cholegran, Digestosan, Normogran, Nerwosan, Normosen, Septosan i Tannosan.

Nalewka miętowa / krople miętowe/ Tinctura Menthae piperitae – Herbapolu – krople miętowe stosować do ustnie od 20 – 40 kropli w kieliszku wody, 2 – 5 razy dziennie, 30 minut przed jedzeniem, jako środek pobudzający trawienie, natomiast stosowane po jedzeniu, jako lek wiatropędny i żółciopędny.

Neonormosan – Herbapolu – jest to mieszanka ziołowa zawierająca liść mięty, rozdrobniony korzeń rzewienia, kłącza perzu, rozdrobniony korzeń mniszka, owoce bzu czarnego, kminek. 1 łyżkę mieszanki ziół zalać 1 szklanką wrzącej wody, naparzać pod przykryciem 20 minut, przecedzić. Stosować napar po 2/3 – 1 szklanki, wieczorem jako środek przeczyszczający.

Uwaga!
Miętę należy stosować z umiarem, unikając podawania jej niemowlętom, ponieważ może u nich wywoływać działanie uboczne.
Do użytku leczniczego nie wolno zbierać liści porażonych rdzą miętową, która w postaci pomarańczowo brunatnych plam występuje na łodygach i na dolnej stronie liści.