Jest to roślina pochodząca z rejonu śródziemnomorskiego i Azji Mniejszej, uprawiana na niewielkich przestrzeniach w Europie i Ameryce Północnej.
W Polsce spotykana jako zdziczały chwast ogrodowy albo roślina uprawna przeważnie w pobliżu pasiek, gdyż jest miododajna.
Ogórecznik jest rośliną jednoroczną, o wysokości 30 – 80 cm, szczeciniasto-białawo owłosioną.
Łodygi ogórecznika są grube soczyste,wyprostowane,górą rozgałęzione jak wiecheć.
Kwiaty promieniste,błękitnego koloru,zebrane na szczycie łodygi w okazałe baldachogrona. Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia.
Ogórecznik lekarski zapachem i smakiem przypomina ogórek stąd nazwa,dlatego też w wielu krajach świeże listki tej rośliny są popularnym dodatkiem do różnych sałatek jarzynowych, sosów, zapiekanek itp.
Wysuszone ziele ogórecznika służy do sporządzania herbatek leczniczych o wielostronnym zastosowaniu.
Ziele ogórecznika zbiera się w początkach kwitnienia rośliny, suszy.
Co zawiera ogórecznik lekarski - skład i działanie:
Ziele zawiera śluzy, saponiny, garbniki, flawonoidy, sole mineralne (głownie mangan, potas oraz żelazo, cynk, miedź niewielkie ilości kobaltu i rozpuszczalną krzemionkę), cholinę kwasy organiczne (cytrynowy, krzemowy, jabłkowy), żywicę(alantoina), i ślady olejku eterycznego.
Świeża roślina zawiera dużo witaminy C.
Ogórecznik ma działanie moczopędne, napotne, przeciwzapalne, rozmiękczające, powlekające.
Można go stosować w złej przemianie materii, bakteriobójczo i uspokajająco, w stanach zapalnych błon śluzowych.
Ziele używane jest do okładów w chorobach skóry, jak czyraki, wypryski, świąd (również pochodzenia alergicznego).
Krzemionka obecna w surowcu ułatwia regenerację uszkodzonego naskórka.
Ze względu na działanie osłaniające, ogórecznik wykorzystuje się w leczeniu procesów zapalnych, zwłaszcza przewlekłych nieżytów górnych dróg oddechowych połączonych z chrypką i suchym kaszlem, nieżytów przewodu pokarmowego, stanów zapalnych jamy ustnej i gardła (płukanki). Oprócz znaczenia leczniczego ma duże walory dietetyczne.
Sok wyciśnięty ze świeżych, młodych liści ogórecznika podaje się 10 -30 g dziennie w kuracji wiosennej ”czyszczącej krew”, uzupełniającej w naszym organizmie witaminy i mikroelementy.
Napar - 1 łyżkę ziela szklanka wrzątku pozostawić na 10 minut pod przykryciem, odcedzić. Pić między posiłkami po ½ naparu.
Odwar - 100 g ziela zalać 1 litrem wody, gotować 5 minut, a po tym parzyć jeszcze przez 15 minut.
Odcedzić i używać do płukania i przemywania.
Mieszanka moczopędna i przeciw zapalna :
zmieszać po 2 części
ziela ogórecznika
kwiatów bzu czarnego
liści brzozy
oraz po 1 części
kwiatów wrzosu
owoców dzikiej róży
ziela krwawnika
ziela nawłoci
Do termosu wsypać 2 ½ łyżki mieszanki ziół zalać 3 szklankami wrzącej wody, zamknąć termos i odstawić na jedną godzinę.
Pić po ½ - 2/3 szklanki naparu, 3 – 4 razy dziennie miedzy posiłkami, w stanach zapalnych dróg moczowych, w skąpym wydalaniu moczu, trądziku młodzieżowym, wyprysku przewlekłym, oraz w zapaleniu opryszczkowym i krostkowym skóry, a także w początkowych objawach gośćca stawowego i skazy moczowej.
Mieszanka napotna:
50 g ziela ogórecznika
25 g ziela bratka
25 g kwiatów lipy
Do termosu wsypać 2 łyżki mieszanki ziół, zalać 2 ½ szklanki wrzącej wody, zamknąć termos i odstawić na 1 godzinę. Pić po ½ szklanki gorącego naparu, rano i w południe, po jedzeniu, natomiast wieczorem 1 szklankę z dodatkiem 3 łyżek soku malinowego.
Napar stosować w chorobie przeziębieniowej, grypie i przy podwyższonej temperaturze.
Mieszanka na nieżyt gardła - zmieszać w równych częściach
ziele ogórecznika
ziele tymianku
rozdrobniony korzeń lukrecji
1 łyżkę mieszanki ziół zalać ¾ szklanki wody, gotować na wolnym ogniu pod przykryciem około 7 minut, odstawić na 10 minut, przecedzić. Pić po ¼ szklanki odwaru, 2 – 3 razy dziennie po jedzeniu w stanach zapalnych gardła, krtani i oskrzeli.
Mieszanka do kąpieli
50 g ziela ogórecznika
50 ziela krwawnika
50 g kwiatów lipy
Mieszankę ziół zalać 3 litrami wrzącej wody, przykryć naparzać 20 minut. Przecedzić do wanny, a zioła wsypać do płóciennego woreczka zawiązać i też włożyć do wody w wannie. Woda do kąpieli powinna być o temperaturze 37 – 39 stopni.
Kąpiel powinna trwać około 25 minut. Kąpiel ma działanie regenerujące na skórę, po kąpieli skóra jest bardziej elastyczna.
Prześlij komentarz