Jest rośliną rozpowszechniona w całej Europie i Ameryce Północnej.
W Polsce rośnie masowo w wilgotnych miejscach, w cienistych lasach liściastych, zaroślach, na łąkach i przy drogach, głównie jako uporczywy chwast ogrodowy.
Jest to bylina o czołgającym się kłączu i długich podziemnych rozłogach.
Podagrycznik ma prostą, bruzdowaną, w górze rozgałęzioną łodygę, rosnącą do 60 a nawet 90 cm.
Liście są podwójnie trójdzielne,podłużnie jajowate, ząbkowane,na szczycie zaostrzone.
Kwiatostanem jest 10 -20-szypułkowy baldach,złożony z białych,rzadziej różowych, drobnych kwiatków.
Owocem jest dwu rozłupka. Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia. Podagrycznik ma specyficzny,słaby zapach,przypominający marchew.
Surowcem jest ziele podagrycznika, rzadziej używane są korzenie i kłącza. Często na wiosnę je się młode listki podagrycznika jako sałatę w połączeniu np. z liśćmi mniszka lub przygotowane podobnie jak szpinak, a także dodaje się je jako składnik wiosennej „zielonej zupy”.
Świeże liście można również zakwaszać (kisić), podobnie jak liście kapusty. W Polsce już w XIV wieku podagrycznik uważany był za cenne warzywo. Obecnie w kuchni niemieckiej lub rosyjskiej jest często wykorzystywany (np. polecany jako zupa „biwakowa”na wycieczkach).
Przy zbieraniu podagrycznika należy zwrócić uwagę na właściwe rozpoznanie rośliny, gdyż bardzo jest podobny do niego świerząbek korzenny (chaerophyllum aromaticum), którego nie używa się ani w lecznictwie, ani w praktyce kulinarnej.
Świerząbek korzenny różni się głównie łodygą pod węzłami nabrzmiałą, szczecinkowato owłosioną sinozieloną.
Co zawiera podagrycznik - skład i działanie:
Roślina zawiera flawonoidy, związki kumarynowe, kwasy chlorogenowy i kawowy,witaminę C, poza tym składniki mineralne (żelazo, miedź, mangan, tytan, bor, wapń i potas).
Ma działanie regenerujące organizm, odtruwające, moczopędne, przeciwreumatyczne, również przeciw podagrze, stąd nazwa rośliny.
Podagrycznik zastosowanie w lecznictwie domowym:
Podagrycznik stosuje się w młodzieńczych chorobach skóry trądzik i pomocniczo w chorobie gośćcowej, w zaburzeniach jelitowych przebiegających z przemiennymi biegunkami i zaparciami, w schorzeniach nerek i pęcherza, jako środek odtruwający organizm, remineralizujący.
Podagrycznik postać leku:
Okłady:
Świeże liście podagrycznika zmiażdżyć, okładać przy bólach reumatycznych, artretycznych oraz przy ukąszeniach przez owady.
Napar:
1 łyżkę suszonych liści zalać 1 szklanką wrzątku przykryć na 10 minut, odcedzić. Pic kilka razy dziennie w niewielkich porcjach.
Prześlij komentarz