Żywokost – Żywokost lekarski, kosztował, żywy gnat, (Symphytum officinale L.)

Wysoka szorstka roślina o dużych liściach i kwiatach dzwonkowatych, zwisających, fioletowych, czasami różowych lub białych, zebranych w duże grona.

Żywokost występuje na wilgotnych łąkach, nad brzegami wód i w rowach. Może być również uprawiany.
Jest rośliną wieloletnią. Lubi miejsca słoneczne lub półcieniste, ziemię bardzo urodzajną, wilgotną, niezbyt ciężką. Rozmnażany bywa z kawałków korzeni.

Korzeń żywokostu zbieramy jesienią lub wczesną wiosną. Po wykopaniu korzenie myje się, potem odkrawa części nadgniłe i sczerniałe, suszy. Surowcem jest korzeń.

Co zawiera żywokost - skład i działanie:

W korzeniu występuje alantoina, śluz, alkaloidy – cynoglossyna, konsolidyna, kwasy – chlorogenowy, kawowy, żywice, skrobia, sacharoza, asparagina i inne.

Ma działanie ściągające, wpływa korzystnie na błony śluzowe żołądka i jelit wzmacnia organizm, działa przeciw zapalnie.

Żywokost zastosowanie w lecznictwie domowym:

Korzeń żywokostu stosowany jest zewnętrznie przy odmrożeniach, oparzeniach, egzemie, ropniach i trudno gojących się ranach.

Żywokost postać leku:

Odwar do użytku zewnętrznego - 2 łyżki korzenia żywokostu zalać ½ szklanki wrzątku zgotować. Zawinąć w płótno i przykładać na chore miejsce. Okład zmieniać 2 razy dziennie.

Uwaga !
Obecnie wydano zakaz stosowania wewnętrznego korzenia żywokostu, gdyż stwierdzono jego toksyczne właściwości.